– Cenię sobie w nich rozmiar. zakładając ciężary powyżej 350 kg nie raz brakuje miejsca na sztandze, tutaj przy założeniu 420+ jest jeszcze sporo miejsca. Obawiałem się, że z racji braku kalibrowania mogą być spore różnice, ale kiedy zważyłem każdy krążek po kolei, to różnice były dosłownie w granicach 100-150g. co jest do zaakceptowania, zwłaszcza, że to nie na wszystkich talerzach się zdarzyło. 

– Od kiedy trenuje Pan sporty siłowe?

– Na siłowni trenuję już 16 lat, natomiast sporty siłowe uprawiam od 5 lat. Tak samo długo startuje w zawodach.

– Jak zaczęła się Pana przygoda ze sportami siłowymi?

– Na strychu, w starej suszarni, gdzie obciążeniem były dla nas koła zamachowe od dużego fiata :)

– Jakie tytuły ma Pan na swoim koncie?

– Z takich ważniejszych to 2 razy mistrz świata, raz wicemistrz świata. Jestem 6-krotnym mistrzem Europy, a pucharów świata i Europy, jak i zawodów niższej rangi nie jestem w stanie wymienić wszystkich. Tyle ich jest.

–  Które z wyróżnień jest dla Pana szczególnie ważne?

– W zależności od pozostałego czasu, dzielę plan na makrocykle. Im bliżej zawodów, tym ciężej, ale i rzadziej, ponieważ sama regeneracja między każdym treningiem trwa do tygodnia.

 – Ma Pan swojego idola? Jeśli tak za co ceni go Pan najbardziej?

– Plany na najbliższą przyszłość?

– 400 kg  już 17 lipca, Mistrzostwa Europy federacji WUAP i rekord wszechwag, czyli największy wyciśnięty kiedykolwiek przez Polaka, obecny 365 kg  – również należy do mnie.

– Co radziłby Pan młodym ludziom, którzy chcą się wziąć za sporty siłowe?

– Znaleźć trenera. Samemu będąc laikiem będzie z tego więcej krzywdy, niż profitów.

– Czy odpowiednia dieta jest ważna? Jak wyglądają Pana posiłki?

– Akurat w sporcie siłowym dieta nie ma szczególnego znaczenia, u mnie liczy się wysoka kaloryczność, nie raz sięgająca 8 tysięcy kcal.

– Kiedy Pan nie trenuje to…

– Odpoczywam, prowadzę podopiecznych, prowadzę treningi personalne, dłubię w samochodzie albo po prostu śpię, to lubię najbardziej :)

– Dziękujemy za rozmowę.

– Dziękuję.